Μεσημέρι στο αστικό, αφηρημένη όπως όλοι μας μέσα στα αστικά λεωφορεία, μετά από μια κουραστική μέρα, τράβηξε την προσοχή μου μια κυρία που κρατούσε ένα κουτί από αυτά που πουλάνε τις φράουλες... Εκτός από το χριτς χριτς που έκανε η σακούλα στην προσπάθεια της να καταβροχθίσει τις φράουλες, έτρεχαν τα φραουλόζουμα από το στόμα της, λες και πρώτη φορά στη ζωή της έτρωγε κάτι, οτιδήποτε! Λόγω των τελευταίων γεγονότων δε μπόρεσα να γελάσω με το θέαμα, αλλά βυθίστηκα στις σκέψεις μου, σχετικά με τα εγκληματικά και άκρως απάνθρωπα γεγονότα στη Μανωλάδα... Σκέψη στη σκέψη, άκουσα κάποιον να βήχει, ναι δε θα το πιστέψεις, ήταν αυτή η κυρία. Θες το κακό το μάτι, η αρνητική ενέργεια, τα φραουλόζουμα... πάντως υπάρχει πιθανότητα να ευθύνομαι για το παραλίγο πνίξιμο της...
Το βράδυ που έμαθα το γεγονός, το mail μου κυριολεκτικά κατακλείστηκε από κείμενα και φωτογραφίες κατά της φράουλας. Όχι του γεγονότος.
Με μια πρώτη-συναισθηματική-κυρίως προσέγγιση των γεγονότων σκέφτηκα να μην ξανά φάω φράουλες και να θυμάμαι τη Μανωλάδα μέσα από αυτό... Είναι όμως, χρήσιμο να "απομονώσουμε" κοινωνικά τους κατοίκους εκείνης της περιοχής αλλά και να χαντακώσουμε όλους τους φραουλοπαραγωγούς? Δεν ευθύνονται σίγουρα όλοι....Σκέψου ένα μικρο κοριτσάκι που θα στερηθεί ένα δώρο γενεθλίων, ένα μάθημα χορού, ένα πιάτο φαγητό, μια κυριακάτικη βόλτα για παγωτό, και θα ρωτήσει: "Γιατί μπαμπά οι άνθρωποι δεν αγοράζουν τις δικές μας φράουλες, εμείς τι φταίμε; γιατί μπαμπά?"
Πολύ συναισθηματικό ε? Θα μπορούσε να συμβεί πιστεύω...
Όπως και να έχει,σε όποια συμπεράσματα κι αν έχει καταλήξει κανείς, αυτοί οι άνθρωποι θα πρέπει να λογοδοτήσουν στο δικαστήριο, όπου θα τιμωρηθούν φαντάζομαι.... Η ποινή του παραγωγού αυτού, και των επιστατών-που πίστεψαν πως είναι πρωταγωνιστές σε ταινία κακής ποιότητας-θα πρέπει να είναι βαριά και ασήκωτη, όχι απλώς χαμηλές πωλήσεις για τη φετινή άνοιξη-γιατί- ας μην κοροιδευόμαστε, σε λίγο καιρό, θα φας φράουλες, θα το έχεις ξεχάσει...
Αυτό που έγινε στη Μανωλάδα στις 17 του Απρίλη, ας γίνει ένα μάθημα ζωής, ας δώσει τροφή για σκέψη, σε εκείνους που κάνουν τέτοιες σκέψεις, ρατσιστικές σκέψεις, αφελώς βέβαια, και έχοντας την πεποίθηση πως για κάποιο λόγο είναι ανώτεροι ή κάτι τέτοιο. Άνθρωποι που έφτασαν στην Ελλάδα για ένα καλύτερο αύριο ή γιατί η χώρα τους βρίσκεται σε κατάσταση πολέμου, ας έχουν από εδώ και πέρα την ίδια αντιμετώπιση με αυτή που θα ήθελες να έχεις, αύριο-μεθαύριο που θα φύγεις και εσύ σε κάποια άλλη χώρα για τους ίδιους λόγους.. Φτάσαμε να υπολογίζουμε την ανθρώπινη ζωή σύμφωνα με τα χαρτιά που κρατάει στα χέρια της.
Άκουσα πολλούς να λένε " Ε τι περίμενες μετανάστες είναι.. εντάξει, όχι να τους σκοτώσουν κιόλας, αλλά τι περίμενες.."
Περίμενα να ζω σε μια κοινωνία όπου δε θα έλεγε κανείς αυτή τη σαχλαμάρα.
Περίμενα να ζω σε μια κοινωνία όπου όλοι έχουμε τα ίσα δικαιώματα, πολιτισμένη αντιμετώπιση και ανάλογες ευκαιρίες. Περίμενα να ανοίξω τον υπολογιστή και αντί για "ματωμένες" φράουλες, να δω ένα "γεια" από ένα φίλο. Περίμενα, αυτοί που,τάχα μου κάνουν, πως δεν ευθύνονται για τη Μανωλάδα, να αναλάβουν τις όποιες ευθύνες τους.
Περίμενα να βλέπω τουρίστες και όχι οικονομικούς μετανάστες.
Περίμενα να πάω μια βόλτα στην παραλία και όχι σε αντιρατσιστική διαδήλωση. Περίμενα να κάνεις κι εσύ το ίδιο.
Ανθρωπιά ρε, αυτό περίμενα.
Αγγελική Γ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου